GÖĞ

Ayşe Tülay

Göğ

Ayşe Tülay

Karşı Sanat Çalışmaları 15 Mart – 15 Nisan 2024

Küratör: Ezgi Bakçay

“Orada havalar güzeldir; güle güle kullanın”

Hava, su, toprak… Zamanla birleşen, dönüşen ekolojik ilişkiler ağı. Başı sonu belli olmayan bir döngü. Her türlü organizma kendi varoluşu içinde, öğeleri öncesinden alıp sonrasına taşır ve döngüye ekler. Canlılığa olanak sağlayan ortam olduğu sürece de döngü devam eder.

Yereşmek -yer eşmek, kendine yer yapmak- ve göğermek -olgunlaşmak- eylemleri içinde kurulmuş “Göğ” sergisi, canlı bir organizma olarak insanın kendine yer eşmesini, yeşermesini, dallanıp budaklanmasını, çiçeklenmesini, meyve vermesini, olgunlaşmasını, tohum bırakmasını önerir. Varolmanın kendini gerçekleştirmekle en üst seviyeye çıkacağı öngörülürse duygu ve düşüncelerine ket vurulmamış, kollektif bilince sahip bireylerin de iyiliğin kötülüğe üstün geleceği bir döngüyü sağlayabilecekleri düşünülür. Sergi, olağan ve doğal görünen bu önermenin, nasıl olumlanarak gerçekleşmemiş olduğuna dair duygusal bir araştırma sunar.

Aile hikayesinin parçası olan materyalleri kullanan Ayşe Tülay, özel-toplumsal sınırın muğlaklığını konu eder. Bulunduğu coğrafyanın, kendi izleğinden geçen ve yaşam döngüsünün barış içinde akmasını engelleyen yönlerine değinir.



Göğ

Ayşe Tülay

Karşı Sanat Çalışmaları March 15 – April 15, 2024

Curator: Ezgi Bakçay

“The perfect weather there, enjoy it”

Air, water, soil... An ecological network of relationships that merges and transforms over time. An endless cycle with no clear beginning or end. Every kind of organism, within its own existence, takes elements from before and carries them forward, adding to the cycle. As long as it remains an environment that allows for life, the cycle continues.

The "Sky" exhibition, established within the actions of "yereşmek" -making one's place, settling- and "göğermek" -maturing-, suggests the human as a living organism making its own place, sprouting, branching out, flowering, bearing fruit, maturing, and leaving seeds. It is predicted that if existence is to reach its highest level by realizing itself, individuals with an unrestrained emotional and intellectual life, possessing a collective consciousness, can ensure a cycle where good prevails over evil. The exhibition presents an emotional investigation into how this seemingly ordinary and natural proposition has not been affirmed and realized.

Using materials that are part of her family's story, Ayşe Tülay addresses the ambiguity of the private-public boundary. She touches on aspects of her geography that disrupt the peaceful flow of the life cycle from her own perspective.

;